سلام،شاید زیادی بلند باشی و شایدزیادی نزدیک
اما جایی میان تک تک روز ها و شب هایم دارمت . شاید یک حس باشی شاید کمی بیشتر .
چه شب هایی که خواندمت و صدایت را نشنیدم و چه روز هایی که بودی بی آنکه امیدی برایم مانده باشد .
نقطه اول و اخر تمام دنیا . شاید این دنیایی که در ان هستیم چیزی نبود که نه تو بخواهی نه من،احتمالا فعلا این موضوع را نفهمم ولی دوستت دارم به اندازه تمام لحظه ها و روز ها و ادم های خوب زندگی ام،حتی بابت تمام درد هایی که روحم را بزرگ کرد . برای روز هایی که برایم ساختی و برای شب هایی که کنارم بودی ...